مسأله تایوان: عرصه‌های مورد منازعه چین و آمریکا ‏و اهرم‌های نظامی ـ امنیتی چین در راستای الحاق ‏

مسأله چین وتایوان همواره یکی از بحث‌انگیزترین موضوعات روابط بین‌الملل بوده است. از همان مراحل آغازین جدایی‌طلبی تایوان، دولت آمریکا این جزیره را مورد حمایت همه‌جانبه قرار داده است؛ به طوری که تایوان به پشتوانه آمریکا تا 1971نماینده کل سرزمین چین در سازمان ملل به‌شمار می‌رفت. درمقابل، چین هیچ‌گاه موضع خود را در مقابل تایوان تغییر نداده و همچنان جزیره را استان «یاغی» و ناآرام خویش برمی‌شمارد. تا 1978سیاست چین براساس «آزادسازی» تایوان قرار داشت، اما پس از آن، این کشور اهرم‌های متنوع سیاسی، نظامی، اقتصادی و فرهنگی را در راستای الحاق مجدد جزیره به کار گرفته است. بر این اساس، الحاق هنگ‌کنگ و ماکائو به چین، به ترتیب در 1997و 1999، رهبران پکن را نسبت به الحاق تایوان نیز امیدوارتر ساخته است. از طرف دیگر، روند سیاسی تایوان بیانگر آن است که احزاب استقلال طلب تایوانی، مثل حزب دموکراسی در حال پیشرفت، نسبت به هضم شدن در نظام اقتدارگرای پکن نگران می‌باشند. تاکنون آمریکا نیز با فروش تسلیحات مورد نیاز تایوان، به حفظ امنیت جزیره کمک و به این ترتیب امنیت و تمامیت ارضی چین را مورد تعرض قرارداده است. البته موضع چین در برابر تایوان آن قدر صریح است که به جز بیست کشور فقیر آفریقایی و آمریکای لاتین، بقیه کشورهای جهان از به رسمیت شناختن این جزیره خودداری کرده‌اند. در مقطع کنونی، چین روند «الحاق صلح‌آمیز» تایوان را به عنوان استراتژی مطلوب خویش در نظر گرفته است.